Σύν(αιν)εση

Η Σύνεση, η σωφροσύνη, η περίσκεψη, η μέθοδος της ορθής κρίσης στην αντιμετώπιση των προβλημάτων οφείλει να έχει εφαρμογή και στο πανεπιστήμιο. Η σύνεση στη διοίκηση ενός ιστορικού πανεπιστημίου εμπεριέχει τη σε βάθος μελέτη των πραγμάτων και όχι την απλή παράθεση γεγονότων και τη λήψη «στο πόδι» αποφάσεων, την επαύξηση της αντιληπτικής  ικανότητας των διοικούντων, την αξιολογική τους κρίση, τη συναντίληψη με τους άλλους περί αυτών, την προσπάθεια συμφωνίας η της μέγιστης δυνατής συναίνεσης στη διαχείριση των προβλημάτων ή την χάραξη των προοπτικών.

Αλλά η σύνεση κάποιες φορές εμπεριέχει και την υποταγή στο γενικότερο καλό, τη δημιουργία γνώσης, τη σύνθεση των απόψεων.